Crveni krst Srbije  osnovan je 6. februara 1876. godine u Beogradu.

Danas Crveni krst Srbije deluje kao organizacija sa kontinuitetom međunarodnog priznanja u neprekidnom trajanju od 1876. godine. U sastavu Crvenog krsta Srbije se  danas nalaze: dve pokrajinske organizacije i 183 organizacije Crvenog krsta u gradovima i opštinama.

Na svim nivoima organizovanja zaposleno je 750 profesionalaca, a u realizaciju programa uključeno je preko 69.000 volontera, od kojih 60 odsto čine mladi.

Na incijativu dr Vladana Đorđevića 6. februara 1876. godine osnovano je u Beogradu Srpsko Društvo Crvenog krsta. Prvi predsednik bio je mitropolit Mihajlo Jovanović.

Crveni krst Srbije je jedno od prvih 15 nacionalnih društava Crvenog krsta osnovanih u svetu.

Kneževina Srbija je, na inicijativu Srpskog Društva Crvenog krsta, potpisala prvu Ženevsku konvenciju 1876. godine. Crveni krst Srbije danas deluje kao organizacija sa kontinuitetom međunarodnog priznanja u neprekidnom trajanju od 1876. godine.

Sedište Crvenog krsta Srbije nalazi se na istoj adresi u Beogradu od 1879. godine. Plac za gradnju doma Crvenog krsta je besplatno ustupila kneževska Vlada, odnosno kraljica Natalija,a  Dom je projektovao i rukovodio gradnjom arhitekta Ministarstva građevine Dragiša Milutinović.

Prvi zadatak novoosnovanog društva Crvenog krsta krajem XIX veka bio je zbrinjavanje izbeglica koje su dolazile u tadašnju Srbiju zbog Bosansko-Hercegovačkog ustanka.

U prvoj godini osnivanja, Srpsko Društvo Crvenog krsta okupilo je oko 2.000 članova i osnovalo 35 pododbora. Danas Crveni krst Srbije okuplja 69.000 volontera. U Republici Srbiji ima 4.124 osnovnih oblika organizovanja Crvenog krsta i 176.515 članova Crvenog krsta, od kog broja su 129.282 mladi članovi.

Kroz sve godine postojanja, Crveni krst Srbije je delovao poštujući osnovne principe Međunarodnog pokreta Crvenog krsta i Crvenog polumeseca: humanost, nepristrasnost, neutralnost, nezavisnot, dobrovoljnost, jedinstvo i univerzalnost.