Crveni krst Srbije organizuje konferenciju povodom predstavljanja rezultata istraživanja „Međugeneracijska razmena i međugeneracijski stavovi“ u sredu 13. marta 2019. godine, sa početkom u 10 časova. Konferencija će se održati u sedištu Crvenog krsta Srbije, Beograd, Simina 19, u Svečanoj sali na prvom spratu.

Konferencija predstavlja deo projekta koji je Crveni krst Srbije u saradnji sa Centrom za odgovornu akciju sproveo uz podršku Kabineta ministarke bez portfelja zadužene za demografiju i populacionu politiku prof. dr Slavice Đukić Dejanović. Cilj istraživanja bio je da se istraži međugeneracijska razmena i međugeneracijski stavovi u Republici Srbiji i da se na osnovu dobijenih podataka daju preporuke za javne politike koje bi trebalo da unaprede odnos i solidarnost unutar i između generacija.

Istraživanje “Međugeneracijska razmena i stavovi” sprovedeno je tokom decembra 2018. godine i januara 2019. godine u deset opština u Republici Srbiji. Istraživanje je sprovedeno kombinovanjem kvantitativnog i kvalitativnog metodološkog postupka. Kvantitativni deo istraživanja sproveden je putem ankete “licem u lice”, a kvalitativni deo istraživanja putem fokus grupa. Anketa je bila anonimna i sprovedena u sledećim opštinama: Sombor, Plandište, Inđija, Loznica, Kragujevac, Kruševac, Niš, Knjaževac, Palilula i Savski venac. U istraživanju je učestvovalo 753 osoba različitih generacija.

U istraživanju koje se odnosi na stavove želeli smo da utvrdimo stavove koje različite generacije imaju jedni o drugima, kao i o svojoj generaciji.

Da li stariji predstavljaju opterećenje za ekonomiju svoje države?

68% mladih, 80% sredovečnih i 76% starijih smatra da ova tvrdnja nije tačna što predstavlja dobru osnovu, ali možemo da kažemo da je potrebno još raditi na promovisanju uloge starijih osoba u društvu pre svega kod mladih.

Kada je reč o mladima da li mladi u svojim 20 malo doprinose ekonomiji svoje zemlje?

42% mladih, 51% sredovečnih, 58% starijih se slaže sa ovom tvrdnjom i svakako je potrebno da razmislimo o ovim podacima i o načinu kako da promovišemo doprinos mladih, jer mladi doprinose i kroz neformalni rad i volontiranjem, a to svakako nije dovoljno prepoznato.

U istraživanju o međugeneracijskoj razmeni želeli smo da utvrdimo obim i sadržaj međugeneracijske razmene u Srbiji, u pogledu vremena, novca i imovine i da se na osnovu rezultata daju preporuke za razvoj javnih politika koje bi pomogle da se uveća socijalna kohezija i međugeneracijsko razumevanje.

Podaci pokazuju da redovnu finansijsku pomoć prima 36% mladih, 16% sredovečnih i 26% starijih. Međutim, ispitanici često i kada su davali/primali pomoć u naturi to nisu smatrali međugeneracijskim davanjima, već nekom vrstom obaveze (dužnosti), što je u skladu sa teorijskim konceptom da ljudi u zemljama sa tradicionalno jačim porodičnim vezama, ovaj vid razmene zapravo ne smatraju međugeneracijskom solidarnošću.

Svakako moramo biti svesni da nam je međugeneracijska saradnja potrebnija više nego ikada ranije, jer ne treba da pričamo o generacijama, već o zajedničkim interesima i potrebama. Razvoj jednog društva nije moguć ukoliko podelimo naše zajednice po generacijama i po različitim aktivnostima, potrebno je da razvijemo međuzavisne i multigeneracijske zajednice u kojima ćemo učiti jedni od drugih.